Uykusuzluktan kıvrandığım şu dakikalarda, buz tutmuş ellerimin de olağanüstü çabası dahilinde bi kaç şey daha karalayıp uzamaya karar verdim.
Binlerce şarkı dinleriz, film izleriz. İçlerinden bi tanesinin tam ortasına kendimizi koyar onu sahipleniriz. Kimi Summer'ı temsil eder kimi Autumn'u. İşleyiş aynıdır daima. Hayatın merkezi yaparız insanları, filmlerdeki, müziklerdeki gibi şairane sever, büyü hiç bozulmayacakmış biliriz. Çok sevdiğin filmin sonunun gelmesini hiç istemediğin gibi, ya da şarkının. Sadece güzellikleriyle ilgilenir, o büyüye kaptırmak istersin. İstemesende kapılmış olmalısındır. Hayaller kurar, içine evler inşaa eder yaşarsın. Kaygısız, tehlikesiz, sorunsuz olacakmış gibi.
En çetini Kış'tır. Doğru yerdeysen bi resim tablosunun içinde hissedersin. Aksi takdirde kaskatı kesilirsin.
Soğuğu derinden hisseden iliklerden sevgilerle,
İyi geceler.
Radiohed - Let Down
Jeux d'enfants (2003)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder