"Herkes dev bir konser olacağını söylüyordu
ama, sanırım kimse inanmıyordu. Dead olarak baskı altındaydık, çünkü
kariyerimizin dönüm noktasıydı, iyi çalarsak yırtacaktık, iyi çalamazsak
silinip gidecektik. Sahneden yarım mil ötede bir çadırda kalıyordum.
Pisti. Çamurluydu. Ne yeterli yiyecek vardı, ne de ihtiyaç giderecek
tesis. Ama kimse hayatından şikayetçi değildi. Madem oradaydık, tadını
çıkaracaktık. Biz çalarken bardaktan boşanırcasına yağmur yağıyordu.
Kâbustu. Enstrümanıma her dokunuşumda çarpılıyordum. Sahne sırılsıklamdı
ve ben iletkendim! Beyzbol topu iriliğinde mavi bir kıvılcım çıktı,
ayaklarım yerden kesildi ve üç metre yana savruldum. Belki de en kötü
performansımızdı. Kimileri Woodstock’la şöhrete ulaştılar. Biz ise
Woodstock’u yirmi yılda telâfi edebildik."
Bob Weir (Grateful Dead)
1969 Woodstock hakkında...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder